152. "Zła krew" Sally Green

Tytuł: Zła krew
Tytuł oryginału: The Half Bad
Autor: Sally Green
Seria/cykl: Zła krew #1
Data premiery: 24 września 2014
Wydawnictwo: Uroboros
Liczba stron: 400

Natan problem. Dosyć poważny.

We współczesnym świecie żyją obok siebie czarodzieje i czarodziejki, nazywani białymi, oraz ich przeciwnicy – czarownicy i czarownice, czyli czarni. Natan jest synem czarodziejki i czarownika, w jego żyłach płynie krew białych i czarnych. I to jest jego problem.

Jego matka nie żyje, ojca – okrutnego mordercę – ściga Rada Białej Magii, a on (nazywany półkodem) jest więziony, bity i poniżany przez białych czarodziejów. Wie, że przed siedemnastymi urodzinami musi uciec, aby odszukać ojca i otrzymać od niego trzy dary. W przeciwnym razie umrze.
Zła krew Sally Green przykuwa uwagę już samą okładką. Od momentu ujrzenia książki stale się nią zachwycam i jeszcze długo nie przestanę tego robić. Cudowne są barwy (świetnie do siebie dobrane) i krew, która układa się w profil twarzy. Zaraz za okładką sporą ciekawość budzi tytuł i opis. Tytuł – interesujący, a opis pozostawiający nutkę tajemniczości. Skoro zewnętrzne czynniki do siebie pasowały i ułożyły się w interesującą całość, czas przejść do wnętrza.
W czasie czytania Złej krwi natknęłam się na kilka recenzji tej książki. Wiele z nich niezbyt pozytywnie oceniało debiutancką powieść Sally Green. Trochę dziwiły mnie niskie oceny, ponieważ mnie osobiście Zła krew z każdą stroną coraz bardziej zachwycała.
Powiem może tak: początek nie należał do najlepszych. Było to jedno wielkie pomieszanie z poplątaniem. Króciutkie rozdziały nie wnosiły nic do książki, a oczekiwanie na rozwój akcji robiło się nudne. Wtedy zastanawiałam się, czy Zła krew cały czas będzie taka dziwna. Co prawda perspektywa była interesująca, ale wykonanie już nie za bardzo. Dopiero później wszystko się rozkręca. Książka podzielona jest na sześć części: trzy z nich opisują życie Natana przed zabraniem do klatki, trzy kolejne ukazują poszukiwania jego ojca. Pomyślicie pewnie: połowa książki to wspomnienia, a druga połówka to właściwa akcja? Wielu pewnie uzna to za minus, ale dla mnie jest to duży plus. Dzięki temu lepiej poznajemy życie Natana. Obserwujemy jego dorastanie w rodzinie złożonej z trójki rodzeństwa i babci, jego życie jako półkoda, odkrywanie swojej prawdziwej natury i relacje z tą częścią rodziny, która była do niego negatywnie nastawiona. Później wszystko nabiera tempa i dzieje się wiele rzeczy naraz. 
Natan jest postacią bardzo silną, odważną, cierpliwą i mocno pokrzywdzoną. Momentami przypominał mi Sage’a z Trylogii władzy Jennifer A. Nielsen, czasami również Toma z Insygnii. Wojny światów. Jest to ten typ bohatera, który zawsze znajdzie rozwiązanie nawet w najgorszej sytuacji, cechuje się ogromnym poczuciem humoru, cwaniactwem, zwinnością i niezłomnością. Natan jest właśnie taki. Pozostali bohaterowie nie są tak genialni jak Natan, lecz mają w sobie coś charakterystycznego, co nie czyni ich szarymi, papierowymi postaciami. Wachlarz bohaterów jest całkiem spory jak na taką historię, ale wielu z nich nie odgrywa ważnych ról w historii Natana – przychodzą, towarzyszą przez chwilę i znikają. 
Złą krew czyta się ekspresowo, a to dzięki prostemu językowi. Podziwiam autorów, którzy posługują się tak lekkim stylem i prostym językiem, tak jak Sally Green. Dzięki temu książka może być ogromną frajdą dla nieco młodszych czytelników i idealną powieścią relaksującą dla starszych moli książkowych. 
Pomimo plusów, które ciągle pojawiały się podczas czytania, cały czas czułam powiązanie z Darami anioła, a konkretnie z Miastem kości. Jest sobie uroczy chłopak, pokrzywdzony przez los z powodu braku matki i burzliwej przeszłości. Jego ojciec jest super wielkim złoczyńcą i poluje na niego cała rzesza sprawiedliwych czarodziejów i czarodziejek. Motyw niedobrego, potężnego i złego ojca najbardziej przypominał mi Miasto kości. Jak sami pewnie zauważyliście, do tej pory Zła krew skojarzyła mi się już z trzema książkami. Nie powiem, że jest to zlepek innych powieści, ponieważ historia Natana na w sobie coś oryginalnego, swojego.
Dużym minusem Złej krwi były… tytuły rozdziałów. Moim zdaniem autorka mogła pominąć nadawanie tytułu każdemu z pięćdziesięciu trzech rozdziałów. Po pierwsze: są  po prostu słabe. Naprawdę. Czytając kilka razy pod rząd spis treści miałam wrażenie, że jest to książka dla przedszkolaków, w której tytuły rozdziałów brzmią „Mój kotek”, „Moja mama”, „Moje przedszkole”. Po drugie: są spoilerami – ujawniają treść rozdziału przed przeczytaniem go. I to jest największa wada tytułów. Z tytułami trzeba być ostrożnym. Podoba mi się nadawanie tytułów rozdziałom u Cassandry Clare. Jest tajemniczo i bez ujawniania treści. Niestety w tym wypadku Sally Green poległa na całej linii. 
Drugim, mniejszym minusem Złej krwi jest schemat. Łatwo domyślić się wielu rzeczy i wyprzedzić akcję. Oczywiście nie było to tak jak w przypadku Ocalonej Aprilynne Pike, gdzie rozwiązanie wielkiej, tajemniczej, ogromnej zagadki poznałam już na czternastej stronie i czekałam, aż bohaterka sama do tego dojdzie. W przypadku powieści Sally Green rozważałam dwie, może trzy opcje i krok po kroczku poznawałam dalszą akcję.

Zła krew to książka… dobra. Nie powala na kolana, nie trzyma w napięciu, nie pochłania, ale wciąga i pozostaje w pamięci. Ma kilka minusów, ale dużo plusów. Zdania na temat tej książki są podzielone, dlatego doradzam Wam zapoznanie się z nią samemu. Mnie osobiście przypadła ona do gustu i z niecierpliwością czekam na kolejną część!


7/10


Za powieść dziękuję Grupie Wydawniczej Foksal
  
 

10 komentarzy do “152. "Zła krew" Sally Green ”

  1. Patiopea6 listopada 2014 18:49

    Hmmmm... Po książkę chcę sięgnąć od dawna, więc po mimo wszystko, jeżeli wpadnie w moje łapki to na pewno się z nią zapoznam ;) Trochę szkoda, że książka idzie w stronę innej znanej serii, szczególnie "Darów Anioła", które uwielbiam... Rozdziałowe spoilery też odstraszają, ale mimo wszystko... z chęcią po nią sięgnę ;)
    Jakbyś chciała ją oddać, to wiesz do kogo pisać :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Elenkaa6 listopada 2014 18:56

    Bardzo ciekawa okładka... myślę, że książka przypadłaby mi do gustu.

    http://pasion-libros.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. Unknown6 listopada 2014 19:52

    Ja już sama nie wiem... Niektórzy polecają, inni odradzają... Chyba dobrze by było, przekonać się samym :) Tylko bym tych tytułów rozdziałów nie czytała...
    Pozdrawiam! :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Ujrzeć słowa6 listopada 2014 21:31

    Mam na nią ochotę od jakiegoś czasu, więc mam nadzieję, że i te plusy zniwelują te minusy, które się tu pojawiają :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Niko7 listopada 2014 09:17

    Nie słyszałam chyba wcześniej o tej powieści, a wydaje się ciekawa, w moich klimatach. :) Muszę zapamiętać tytuł :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Książkowe Wyliczanki7 listopada 2014 09:29

    Czytałam już pozytywne recenzje i bardzo bym chciała sama przysiąść do tek książki :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Unknown7 listopada 2014 11:27

    Hmm... to chyba pierwsza recenzja, która ma dość pochlebny wydźwięk o tej powieści. Przyznam, że dzięki Tobie wróciła mi ochota na lekturę "Złej krwi". Mam nadzieję, że szybko uda mi się znaleźć na to chwilę w najbliższym czasie :)

    OdpowiedzUsuń
  8. BooksHunter7 listopada 2014 12:17

    Właśnie wczoraj do mnie przyszła. Kupiłam ją nie tylko dla świetnej okładki i kuszącego opisu, ale również ze względu na wydawnictwo, któremu ufam ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. PięknoCzytania7 listopada 2014 22:58

    Kocham Sage więc na pewno taki bohater mi się spodoba. :P Wgl. lubię takich bohaterów. :)
    Ale nie jestem przekonana co do książki :< Może kiedyś.

    OdpowiedzUsuń
  10. Beata N.11 listopada 2014 09:49

    Och, jak nie lubię podobnych książek (pomimo tego, że potrafią być wciągające) ! Wzorowanie się (przynajmniej częściowo) na innych, trochę irytujących rzeczy...nie.

    OdpowiedzUsuń

Będę wdzięczna za komentarz pozostawiony pod tym postem. Śmiało wyraź swoje zdanie - jeśli moja recenzja/artykuł są do bani, napisz. Powiedz, co Ci się nie podoba, co robię źle, a ja nad tym popracuję.
Uprzedzam - jeśli chcesz napisać tylko "super, świetna recenzja", podaruj sobie. Wolę mieć mniej komentarzy, a rozbudowanych i odnoszących się do treści, niż mnóstwo z kilkoma pozytywnymi słowami.
Dziękuję!