 |
| Autor: Zi0o To, źródło |
Wiele moich ulubionych książek ma swoje własne, przypisane do nich piosenki. To taki mój zwyczaj, że książki, które robią najwięcej zamieszania w moim życiu dostają swoje własne utwory. Uwielbiam zakładać słuchawki, włączać piosenkę z playlisty zatytułowanej "Książkowo" i przypominać sobie tę historię przy jej dźwiękach.
Co miesiąc będę prezentowała Wam książki, do których muzyka w mojej biblioteczce jest po prostu obowiązkowa. A dzisiaj na pierwszy ogień pójdzie pewna powieść, której baśniowy klimat od razu mnie przyciągnął.
Antonia Michaelis
Są takie książki, które choćbyście nie wiem jak chcieli wyrzucić ze swojego serca, umysłu i duszy, zawsze tam pozostaną i – mało tego! – będą przypominać o sobie codziennie. Takich książek jest niewiele. Jedynie garstka autorów potrafi namieszać w życiu czytelnika swoją twórczością, słowami pełnymi emocji – żalu, cierpienia, bólu, radości, szczęścia – dialogami bogatymi w złote myśli, morałami oraz poetyckim językiem. Antonia Michaelis jest jedną z nich, a Baśniarz, czyli historia o Małej Królowej, to książka, która naprawdę wprowadza chaos do czytelniczej wnętrza każdego mola książkowego.
(Fragment recenzji)
Baśniarz to powieść, która pewnego czerwcowego dnia 2013 roku całkowicie porwała mnie, pochłonęła i przeniosła w inne miejsce. Klimat Baśniarza jest tak niesamowity, że nie jestem w stanie go opisać. Początek tej książki był bardzo nietypowy, nudny, wręcz dziwny, ale po kilkudziesięciu pierwszych stronach te wszystkie negatywne odczucia zamieniły się w falę emocji, która otaczała mnie wraz z każdym, nowym rozdziałem i trwała do samego końca.
Hallelujah Leonarda Cohena najlepiej kojarzy mi się z Baśniarzem. Ten utwór (wraz z innymi piosenkami Cohena) Antonia Michaelis umieściła w swojej książce. Czasami autorzy sami podsuwają nam pod nos piosenki, przy których później my - nałogowi czytelnicy - wspominamy jego/jej książkę. Tak też jest w przypadku Baśniarza.
Kiedy słucham Hallelujah, myślami jestem w Niemczech, przechadzam się gdzieś z Anną, Michi i Ablem, obserwuję ich, słucham - jestem tam, ale nie u siebie, w swoim życiu. Głos Leonarda Cohena i słowa piosenki mają moc przenoszenia mnie do książkowego świata pani Michaelis. I, jak to często bywa, powodują, że w oczach znów mam świeczki.
Hallelujah bardzo wiernie oddaje klimat książki: smutny, na początku delikatny, cichy , idealnie oddaje tęsknotę, a w mocniejszych, energiczniejszych partiach utworu przed oczami mam momenty ważnych decyzji Anny i Abla - tych drobniejszych, tych ryzykownych, aż w końcu tych przełomowych.
Baśniarza gorąco polecam. Ta książka jest bardzo specyficzna i nie każdemu przypadnie do gustu, ale tym, którzy zdecydują się na lekturę Antonii Michaelis zalecam uważne wsłuchiwanie się w dźwięki Hallelujah Leonarda Cohena.
Baśniarz
Antonia Michaelis
Wydawnictwo Dreams, 2012
___________________________
Ciekawy pomysł, żeby konkretne tytuły łączyć z konkretną muzyką, czy nawet tytułami piosenek. "Baśniarza" nie czytałam, ale "Hallelujah" uwielbiam i to w wielu wykonaniach :)
OdpowiedzUsuń"Baśniarza" jeszcze nie czytałam, więc nie mogę nic na ten temat powiedzieć. Za to śmiało mogę stwierdzić, że piosenka jest prześliczna.
OdpowiedzUsuńGenialny pomysł, już nie mogę się doczekać Music Non Stop #2 :)
Kocham Baśniarza <3 Przepiękna książka! Tak samo jak Tobie każda piosenka Cohena kojarzy mi się z historią Anny i Abla, ale właśnie w szczególności Hallelujah, którą bardzo często słucham :)
OdpowiedzUsuńTa piosenka zawsze będzie mi się kojarzyć ze Shrekiem :D A książkę mam już w planach od dłuższego czasu
OdpowiedzUsuńMnie też kojarzy się głownie ta piosenka ze Shrekiem. Fajny miałaś pomysł na to, żeby słuchać danej piosenki do danej książki. Z pewnością dzięki temu będziesz miała świetne wspomnienia. Osobiście nie lubię słuchać piosenek z tekstem przy czytaniu. Owszem włączę sobie jakąś melodyjkę czy muzykę klasyczną, ale piosenka ze słowami rozpraszałaby mnie, bo uwielbiam podczas słuchania muzyki śpiewać i nucić :) Czekam na dalsze notki z tego cyklu.
OdpowiedzUsuńTo znaczy wiesz, czytać książkę i słuchać muzykę umiem, ale rzadko to robię :D częściej po lekturze włączam utwór, który do niej mi pasuje i wtedy wspominam :D
UsuńA mi jednak ta melodia nie do końca pasuje. :)
OdpowiedzUsuńO, a jaka Tobie pasuje? :D
UsuńPodoba mi się ten pomysł - muzyka jako tło do czytania. Są takie utwory przy których można czytać tylko niektóre książki :)
OdpowiedzUsuńPołączenie, jak dla mnie trafione w dziesiątkę. Swoją drogą ciekawy pomysł, czekam na więcej;)
OdpowiedzUsuń