Świetny tekst <3
Więcej mam co prawda takich powieści, które ja uważam za beznadziejne, a cała reszta świata je uwielbia (np. Niezgodna, Rywalki, Eragon), ale wiadomo, ilu czytelników, tyle gustów. Ale zdarzało mi się też czytać książki, które dla mnie były absolutnie wyjątkowe, a dla innych przeciętne. Wydaje mi się też, że jest tak trochę kiedy ktoś sięga po książki, które zwyczajnie nie są dla niego. Dla przykładu, moja koleżanka uważała książki Lois Lowry za "nudny badziew, którego nie da się czytać", podczas gdy ja kocham te książki całym sercem i uważam je za mądre i piękne. Taka spokojna, delikatna literatura nie spodobała się jednak mojej koleżance, która woli akcję, krew, flaki i wątek romantyczny.
Ciekawa sytuacja jest moim zdaniem wtedy, kiedy zachwycasz się jakąś książką, podsuwasz kilku osobom, które też się nią zachwycają, a potem powoli zaczyna się nią zachwycać cały świat. Pojawia się ekranizacja, coraz więcej ludzi dowiaduje się o książce, i dopiero teraz zaczynają się pojawiać wszystkie negatywne opinie. Wydaje mi się, że tak trochę było z "Gwiazd naszych wina" Johna Greena. Czytałam tę książkę, kiedy w Polsce nie bardzo jeszcze wiedziano, kim jest Green. W tamtym okresie nie dało się znaleźć żadnej złej recenzji jego książek. Gdy jednak stał się naprawdę rozpoznawalny, na wszystkich blogach pojawiały się recenzje, a w kinach filmy, równocześnie jak grzyby po deszczu wyrosły hejty, że książka jest przereklamowana, zła, tandetna, ma głupi tytuł i w ogóle komu się to podoba. Życie.

Też ostatnio się nad tym zastanawiałam i doszłam do wniosku, że zazwyczaj nie ufam opinii większości, bo często ich światopogląd różni się od mojego, np. nie przepadam za wieloma młodzieżówkami, na którymi innymi się rozpływają. A zazwyczaj bronię książek, które nie są na topie i nie są zbyt czytane lub po prostu niedostępne w naszym kraju.
http://world-by-ous.blogspot.com/

Mialam dokladnie taka sytuacje, ktora opisalas. Weszlam pewnego dnia do ksiegarnii z zamiarem kupna zupelnie innej ksiazki niz w rzeczywistosci kupilam. Kiedy moj wzrok padl na Obsydian pani Armentrout po prostu musialam go wziac. Juz po tym jak go przeczytalam bylam absolutnie zachwycona i pod ogromnym wrazeniem. Gdy znalazlam dosc sporo niegatywnych lub mniej entuzjastycznych recenzji nie wiedzialam dlaczego ci ludzi nie dostrzegaja jej wspanialosci. Po roku przerwy i mnostwa inych ksiazek, ktore przeczytalam, zasiadlam do Obsydianu jeszcze raz, ale podobnie jak poprzednio byl niesamowity. Do dzisiaj jest on jedna z moich ulubionych lektur i od pewnego czasu mam ochote przezytac go po raz trzeci :)) Kazdy ma inny gust, a akurat w moj seria Lux wpasowala sie idealnie :))

Pozdrawiam
secretsofbooks.blogspot.com

Genialnie napisany tekst - od tego muszę zacząć i genialny temat tekstu. Doskonale rozumiem to, o czym napisałaś, bo u mnie taką książką, czy nawet całą trylogią jest "Ostatnia spowiedź". Wiele osób podziela moje zdanie, ale jeszcze więcej zarzuca książce banalność i infantylość. Ja kocham ją jednak za piękne sentencje, głębokie emocje i przede wszystkim nieprzewidywalność. Za każdym razem, kiedy czytam negatywne recenzje, nie mogę uwierzyć, że komuś ta trylogia mogła się nie podobać, ale z drugiej strony wiem, że gusta są różne i trzeba się z tym pogodzić ;)

Na prawdę świetny tekst!
Faktycznie mam kilka takich książek, lecz właśnie z tej drugiej strony - co ja nie lubie, a inni kochają. To taka dziwna sytuacja, że aż czasami śmieszna :D Jednak mam przyjaciółkę, która zazwyczaj podziela moje zdanie co do danej lektury ♥

Pozdrawiam,
Księgarz Cmentarny

Żeby to raz :) Jakbym czytała własne przemyślenia, świetny post ;)
Pozdrawiam serdecznie ;*
http://ravenstarkbooks.blogspot.com/

Świetny pomysł na post :)
Co prawda jeszcze nie spotkałam się z taką sytuacją w moim życiu, ale kilkukrotnie zauważyłam taką dziwną rozbieżność recenzji - jednym się ona kompletnie nie podobała i ich opinie aż kipią od negatywnych emocji, a dosłownie kilku osobom przypadła do gustu i mogą się nad nią zachwycać godzinami. Właśnie to w pewien sposób udowadnia, że są gusta i guściki, niektórym dana książka skrada serce, a niektórych przyprawia tylko o ból głowy.
Jeśli chodzi o mnie, to w większości jest tak, że wszystkim podoba się dana książka, a mnie jakoś... nie. Tak mam z czytanym teraz "Fangirl" Rainbow Rowell - ile się nasłuchałam tych pozytywnych opinii, ile "siebie" wszyscy odnaleźli w Cath, a jaki to Levi jest niezwykły... a tak naprawdę im więcej stron mam za sobą, tym bardziej się zastanawiam, jaki wpływ na te oceny miały prawdziwe odczucia, a ile chwyty marketingowe i dobre rozreklamowanie książki :)
Rozpisałam się trochę, ale... mam nadzieję, że mi wybaczysz :)
Obserwuję :**
Zapraszam do mnie!

Zawsze w szkole miałam tak z książkami Sienkiewicza :D

Warto mieć własne zdanie, ale i szanować gusta innych. Myślę, że do czytania recenzji i opinii książek należy podchodzić z dystansem i rozwagą. Nie wszystkim musi się podobać jakaś książka - każdy patrzy na świat inaczej i jest innym czytelnikiem, ma inny sposób lektury. Jest to jednak temat do bardzo ciekawej dyskusji i gratuluję, że go poruszyłaś i opisałaś :)
Pozdrawiam

Świetny tekst :)
Ja mam opinię odmienną od większości czytelników odnośnie "Niezgodnej" (bardzo jej nie lubię. Bardzo.), chociaż właściwie opinie na temat tej książki są ostatnio coraz bardziej podzielone... Zresztą, nic dziwnego - dzięki filmom staje się przecież ona bardziej popularna, trafia do szerszego grona czytelników i w związku z tym jest coraz więcej zdań na jej temat. Oprócz tego "modne" książki często są krytykowane, bo "nie zasługują na swoją sławę".

ocean-slow.blogspot.com